سفارش تبلیغ
صبا ویژن

موارد مصرف آلبومین

محلول‌های حاوی آلبومین در درمان فوری کمی حجم خون همراه یا بدون شوک، کمی پروتئین خون، در بمیارانی که دچار سوختگی‌های شدید شده‌اند، به منظور حفظ حجم پلاسما و غلظت پروتئین و جلوگیری از غلیظ شدن خون، به عنوان داروی کمکی برای رقیق نمودن خون در اعمال جراحی بای رقیق پس قلبی- عروقی و همچنین برای کنترل خیز در نفروز حاد یا سندرم حاد نفروتیک در بیمارانی که به درمان پاسخ نمی‌دهند، به عنوان داروی کمکی در درمان سندرم زجر تنفسی در بزرگسالان و نیز در درمان کمکی پانکراتیک یا عفونت‌های داخل حفره شکم مصرف می شود. محلول غلیظ آلبومین به صورت کمکی در درمان بیماران تحت همودیالیز و نارسایی حاد کبدی و زیادی بیلی‌روبین خون نوزادان مصرف می شود.

مکانیسم اثر آلبومین

آلبومین یک تنظیم کننده مهم حجم خون در گردش است و 80-70 درصد فشار انکوتیک کلوئید پلاسما را ایجاد می‌کند. 

انفوزیون محلول 5 در صد آلبومین از نظر ایجاد فشار انکوتیک معادل با حجم مساوی از پلاسما است و حجم خون را به میزان تقریباً برابر با حجم آلبومین انفوزیون شده افزایش موقت حجم خون می‌شود که منجر به کاهش غلظت و ویسکوزیته خون می‌شود.

فارماکوکینتیک آلبومین

نیمه عمر دفع دارو 20-15 روز است. رقیق شدن خون ناشی از مصرف این فرآورده طی چند دقیقه بروز می‌کند. طول اثر دارو به حجم اولیه خون بستگی دارد. اگر حجم خون کاهش یافته باشد، افزایش حجم به مدت چند ساعت باقی می‌ماند. در بیمارانی که حجم خون آنها طبیعی است، اثر دارو به مدت کمتری باقی خواهد ماند. آلبومین در سرتاسر آب خارج سلولی توزیع می یابد. بیش از 60% آن در بخش مایع خارج سلولی قرار می‌گیرد.

منع مصرف آلبومین

این دارو در کم خونی شدید، نارسایی قلبی، زیادی حجم خون و خیز ریوی نباید مصرف شود.

عوارض جانبی آلبومین

نارسایی احتقانی قلب، کاهش قابلیت انقباضی عضله قلب، خیز ریوی و احتباس آب و املاح با مصرف این دارو گزارش شده است.

تداخلات دارویی آلبومین

هیچ گونه تداخل قابل توجهی با داروها ندارد

ادامه مطلب لینک زیر:

موارد مصرف آلبومین